دستگاه‌های یک خانه هوشمند Wireless به یکدیگر متصل هستند و می‌توان از طریق یک نقطه مرکزی مانند تلفن هوشمند، تبلت، لپ‌تاپ، یا کنسول بازی به آن‌ها دسترسی داشت. قفل درها، تلویزیون‌ها، ترموستات‌ها، مانیتورهای خانگی، دوربین‌ها، چراغ‌ها و حتی وسایلی مانند یخچال را می‌توان از طریق یک سیستم اتوماسیون خانگی کنترل کرد.
یا سایر دستگاه‌های شبکه نصب شده‌است و کاربر می‌تواند برنامه‌های زمانی برایاین سیستم بر روی یک تلفن همراه اعمال تغییرات خاص ایجاد کند. لوازم خانگی هوشمند دارای مهارت‌های خودآموزی هستند تا بتوانند برنامه‌های صاحب خانه را یاد بگیرند و در صورت نیاز تنظیمات را انجام دهند. خانه های هوشمند وایرلس مجهز به کنترل روشنایی به صاحبان خانه اجازه می‌دهد مصرف برق را کاهش دهند و از صرفه‌جویی در هزینه‌های مرتبط با انرژی بهره‌مند شوند.
برخی از سیستم‌های اتوماسیون خانگی در صورت مشاهده هرگونه حرکتی در خانه به صاحب خانه در صورت عدم حضورشان هشدار می‌دهند، درحالی‌که برخی دیگر می‌توانند در صورت بروز شرایط قریب‌الوقوع با مقاماتی از جمله پلیس یا آتش نشانی تماس بگیرند.
پس از اتصال، خدماتی مانند زنگ درب‌های هوشمند، سیستم امنیتی هوشمند و لوازم خانگی هوشمند همه متصل به اینترنت بوده و از فناوری (IOT)، شبکه‌ای از اشیاء فیزیکی که می‌تواند جمع‌آوری و به اشتراک‌گذاری اطلاعات الکترونیکی را انجام دهند، استفاده شده‌است.
امنیت و کارایی دلایل اصلی افزایش استفاده از فناوری خانه‌های هوشمند است. خانه‌های هوشمند می‌توانند سیستم‌های بیسیم یا سیم‌کشی یا هر دو را داشته‌باشند. نصب سیستم‌های وایرلس راحت‌تر است. قرار دادن یک سیستم خانه هوشمند بیسیم با ویژگی‌هایی مانند روشنایی هوشمند، کنترل آب و هوا و امنیت می‌تواند چندین هزار دلار هزینه داشته‌باشد که آن را بسیار مقرون به صرفه می‌کند.
از سوی دیگر، سیستم‌های سیم‌کشی قابل اعتمادتر در نظر گرفته می‌شوند و معمولاً هک کردن آن‌ها دشوارتر است. یک سیستم سیم‌کشی شده می‌تواند ارزش فروش خانه را افزایش دهد. اما یک اشکال وجود دارد و آن هم گران‌قیمت بودن آن‌ها است. نصب یک سیستم هوشمند لوکس و سخت می‌تواند ده‌ها هزار دلار برای صاحبان خانه های هوشمند بی سیم هزینه داشته‌باشد.
