Prostat nedir?
Prostat, mesane ve penis arasında yer alan ceviz büyüklüğünde bir bezdir. İdrar torbasının altında ve kalın bağırsağın yani rektumun önünde yer alır. Prostat spermi besleyen ve koruyan sıvı salgılar. Boşalma sırasında prostat bu sıvıyı üretraya sıkıştırır ve sperm ile birlikte semen olarak atılır.
Vasa deferentia (tekil: vas deferens), testislerden spinal seminal veziküllere sperm getirir. Seminal veziküller, boşalma sırasında semen sıvıya katkıda bulunur.
Kronik Prostatit ve Tedavisi https://bit.ly/3iBCxSN
Prostatitis or urethritis – https://bit.ly/2ZLQ1nQ
PROSTATİT
Değerli okuyucular,meslek hayatım boyu yaptığım gözlemlerde prostatitli hastaların yeteri kadar bilgilendirilmediklerini (konunun çok karışık olması sebebiyle) gördüm,bu durumun da hastaları “kapana kısılmışçasına” çaresiz bıraktığını ve yakınmalarını artırdığını saptadım.Malesef çok teknik konu olduğu için arı dil kullanamadım,bir başka arkadaşımın da bu konuya çözüm getireceğini umarak ,bu yazıyı prostatitli hastalarımda ki bilgi açlığını gidermek için kaleme aldım
Prostat sadece erkeklerde bulunan tubulo alveolar dış salgı bezidir. Kadınlar daki iç rahmin karşılığı bir organdır. Prostat erkeklerde mesan enin altında penis kökünün hemen üzerinde , Ağırlığı 20-25 gram, İri “at kestanesine” benzeyen organdır.
Tedavisi güç bir infeksiyon olarak prostatitProstatitler sık görülen bir sağlık sorunu-dur. Çoğunlukla dördüncü ve beşinci onyıllarda olmak üzere tüm yaş grubundan erkekleri etki-leyebilmektedir. İnsidans ve prevalansı % 5-8 arasında bildirilmiş olup prostat hastalıkları içinde en sık görülen tablodur. EpidemiyolojiErkeklerin birçoğunda prostatit benzeri semptomlar görülür. Yapılan çeşitli araştırmalar sonucunda erkeklerin % 9-16 kadarına prostatit teşhisi koyulduğu gösterilmiştir. Prostatit, üro-loglara başvuran erkek hastalardaki tanıların % 3-12 kadarını oluşturur. Sık görülen bir hastalık tablosu olmasına karşın prostatit tedavileri genellikle beklenenin altında oranlarda başarı ile sonuçlanmaktadır.Prostatit sınıflandırmalarıGünümüzde en yaygın olarak kabul edi-len prostatit sınıflaması National Institutes of Health (NIH) tarafından kabul edilen ve Tablo 1’de gösterilen sınıflandırmadır. Bu sınıflandır-manın daha önce yaygın olarak kullanılan sınıf-landırmayla karşılaştırılması Tablo 2’de veril-miştir. TanıProstatit tanısında kullanılan yöntem Meares ve Stamey tarafından 1968 yılında tanım-lanan ve infeksiyonu lokalize etmeyi amaçlayan 4 kadeh testidir. Bu test günümüzde ürologlar tarafından genellikle 2 kadeh testi olarak uygu-lanmaktadır. Meares Stamey testinin uygulama-sı Şekil 1’de şematik olarak gösterilmiştir. İki kadeh testi olarak uygulandığı zaman hastadan.
Prostatit oluşumunda Intertisyel sistit
KPPS da “kadınlarda sık görülen Interstitial cystitis geliştiğini biliyoruz” aynı nedenlerle intertisyel sistit benzeri tablo erkeklerde de gelişir .Malesef Interstitial cystitis nedeni tam olarak bilinmemek tedir.Hastalara sistoskopik değerlendir meler yapılmaktadır. *Potasyum duyarlılık testi aynı Interstitial cystitiste olduğu gibi sonuç verir.Ağrılı işeme dönemlerinde KP de idrarda *anti proliferatif faktör (AFP) saptanmıştır.
Değişmiş Prostat Konak savunması
Bakterilerin kolonize olarak prostatta birikmesi
Prostat kanallarının tıkanması(enfeksiyona bağlı)
intraprostatic ductal reflü***
Phimosis;Sünnetsizlerde penis ön deri enfeksiyonu
Korunmasız anal rectal cinsel temasta.
Üriner enfeksiyon ve akut epididimitte.
Sonda takılması ve condom kateter uygulamasında.
Transurethral cerrahide;Kapalı prostat ve mesane ameliyatlarında
Özellikle tedavi edilmemiş üriner enfeksiyonlularda
Prostat sekrasyon bozukluğunda;Fructose; citric acid; acid phosphatase; Zn, magnesium, ve calcium; ve çinko gibi prostatic antibacterial factor sekrasyon azlığında
İsoenzymes lactate dehydrogenase-5’ın / lactate dehydrogenase-1 oranı değişimi
Prostat sıvısında İnflamatuar proteinlerden ceruloplasmin, complement C3 artması.
Prostatic antibakterial factor azaldığında prostatik sıvı ve intrinsic antibacterial activite azalır,prostatın alkali pH’si*** temel antimicrobial ilaçların prostat içine diffüzyonunu engeller.Bu da enfeksiyona davetiye çıkarır.
İşeme fonksiyon bozukluğu;Aşşağı idrar yollarının anatomik ve nörofizyolojik tıkanıklığında, yüksek banınçlı işeme prostatit sendrom patogenezini oluşturur.
Mesane boynu,prostat ve üretral anomaliler prostatit gelişimini tetikleyebilir.Özellikle Prostatodynia olanlarda maksimum üriner akım bozulur.
Ürodinamik çalışmalarda prostatitte işeme esnasında mesane boynunda eksik konikleşme (hunileşme) gösterir,Mesane boynu ve vezikoüretral bileşkede dissinerji (uyumsuzluk) yaratır. Hruz ve ark (2003) %60 vakada mesane boynu hipertrofisine rastlanmıştır.Bu dissinerjik işeme perineo pelvik otonom sinir sisteminde çok fazla uyarana neden olur kronik nöropatik ağrı gelişir.Yüksek basınçlı işeme ise ***intraprostatik ductal reflux nedenidir.
Gençlerde genellikle cinsel yolla bulaşan hastalıklardan sonra, orta ve ileri yaşlarda ise prostat büyümesinin zemininde gelişir. Tedavisi ilaçlarla yapılır ve hastaya istirahat önerilir. Akut prostatitler iyi tedavi edilmezlerse prostat apsesi gelişebilir. Ayaktan tedaviye yeterli yanıt alınamazsa hastalar hastaneye yatırılarak tedavi edilmelidir.
Kronik prostatit: İdrar yaparken yanma, kasıklarda ve/ veya yumurtalıklarda ağrı, sık idrara çıkma, ani sıkışma hissi gibi belirtiler vardır. Hatta hastaların yaklaşık %10 unda bel ağrısı bile görülebilir. Ateş olmaz. Bazı hastalarda cinsel boşalma esnasında peniste, yumurtalıklarda veya apış arasında ağrı ve rahatsızlık hissi de olabilir. Bu hastalık genellikle 20- 30 lu yaşlar arasında veya 40’ lı yaşların sonuna doğru görülür. Tanısı genelde hastadan alınan bilgiler ışığında ve ayırıcı tanıdaki idrar yolu enfeksiyonu veya üriner sistem taşı gibi hastalıklar ekarte edilerek konur. Kronik prostatin tedavisi problemlidir, çünkü ilaçların en zor geçtiği organlardan biri de prostattır. Bu nedenle tedavi süresi 4- 8 haftaya kadar uzayabilir. Konservatif öneriler olarak: haftalık 2- 3 kez cinsel boşalma, sıcak su oturma banyoları, kabızlıktan ve soğuktan kaçınma gibi tedbirlerin hastalık üzerinde iyileştirici etkisi bilinmektedir. Hastalık tekrarlayabilir ancak başka hastalığa dönüşme veya ciddi bir problem oluşturma riski yoktur.
